سفارش تبلیغ
صبا ویژن

موسیقی محلی سیستان

موسیقی سیستان و بلوچستان از جمله هنرهایی است که به جهت شرایط خاص استان، شاخص تر از دیگر استان ها، طی سالیان دراز گرما بخش شادی و شور مردم این سامان بوده است. سازهایی مثل قیچک، رباب ، بنجو، تنبورک، دهلک و سازهای ضربی، مانند طشت و کوزه که خاص منطقه است، وسعتی در خور توجه به موسیقی این خطه داده و به همراه دهل و سرنا از دیگر سازهای رایج، بویژه در منطقه سیستان، رونق افزای محافل جشن سرور می باشد.

از انواع موسیقی در استان می توان موسیقی های رزمی ، مجلسی، عرفانی و بزمی را نام برد، که بیان کننده غم ها، شادمانی ها، حماسه ها و روحیه فداکاری، تقوی، وفای به عهد، حب وطن و میهمان نوازی مردم استان است.

ادامه دارد

 


» نظر

راه آهن زاهدان- میرجاوه

طول خط اصلی از مرز میل 72 تا زاهدان 6/94 کیلومتر و خطوط فرعی مانوری 6/8 کیلومتر می باشد.

در این محور شش ایستگاه وجود دارد که با ایستگاه های تشکیلاتی زاهدان و میرجاوه به هشت ایستگاه بالغ می گردد . ایستگاهها به ترتیب از قسمت زاهدان عبارتند از: زاهدان _ لار _ پدگی _کچه رود _ چهار صوله _ خان محمد چاه_ بوگ و میرجاوه

ناوگان مسافری و باری راه آهن استان از طریق راه آهن کویته پاکستان تأمین و

 اعزام می گردد.

اهم کالاهای صادراتی از طریق راه آهن استان عبارتند از : گوگرد ، فوتس آیل ، رناس ،  گل گاوزبان ، گشنیز ، پارافین ، گریس ، قیر ، عناب ، گل سرخ ، وازلین ، فورفورال ، داروی گیاهی ، نخود ، چای ، واکس ، استرالت میباشد.

با اتصال راه آهن کرمان به زاهدان شرق کشور به غرب کشور اتصال و ترانزیت کالا به تمام ملوک انجام خواهد شد.

 

 


» نظر

جاذبه های طبیعی سیستان و بلوچستان

تنوع اقلیم، آب و هواى گوناگون، حاصلخیزى أراضی و آفتاب فراوان، استان سیستان و بلوچستان را در منتهى ألیه جنوب شرقی کشور از شگفتىهاى ویژه اى برخوردار کرده است. سیستان و بلوچستان سرزمین نخل هاست، پهن دشتِ آفتاب عشق است. اگر چه سوزان اما امیدبخش و زندگىساز.


» نظر

آداب و سنن سیستان

   مجموعه اقوام ساکن در استان سیستان و بلوچستان به همراه سنن و شیوه خاص زندگی، زندگی ایلی با الگوی سکونت و آداب و رسوم ویژه، از جاذبه های چشم نواز استان است.  

برخی از اعیاد و مناسبت ها مورد توجه بیشتر می باشد. ازجمله اعیاد مذهبی قربان و فطر بسیار با شکوه برگزار می شود و عید نوروز جایگاه آنها را ندارد.

 در برپایی مجالس شادی، دهل و سرنا و چوب بازی، رونقی خاص داشته و جشن برداشت محصول نیز در بعضی نقاط برگزار می شود .

 در مجالس عزاداری با توجه به گرایشات دینی، مذهبی، حضوری پررنگ از آشنایان مشاهده شده و پیوندی محکم را به نمایش می گذارد.

 پوشش مردان را اغلب پیراهنی بلند و شلواری گشاد با چینهای متفاوت و عمامه ای بر سر و پوشش زنان را پیراهن هایی بلند به همراه سوزن دوزی ها، خامه دوزی ها و سرمه دوزی های هنرمندان، چادر و زیورهای مختلف ( در بلوچستان ) تشکیل می دهد.

 مردم به دامداری و کشاورزی علاقه داشته و معمولاً در کنار هر شغل دیگری از این دو نیز بویژه در نقاط روستایی استفاده می برند.

 

                                تا مطلبی دیگر در این باب


» نظر

آسیاب بادی سیستان

در گذشته ای دور، حدود ده قرن پیش، اختراع و پیدایش آسیاب بادى در سیستان، این منطقه را زبانزد و شهره عالم نمود.

به روایت مورخین و جغرافى نویسان آن روزگار، آسیاب بادى از ایران و از راه افغانستان، هند، چین به اسپانیا و فرانسه و پرتغال رفت. و تنها در ساخت آن تغییراتى حاصل شد. با این ابتکار سیستان که از آن به عنوان انبار غله کشور یاد مىشد به سرزمین آسیاب هاى بادی مشهور گشت.

مسعودى درباره سرزمین آسیاب هاى بادى بیشتر سخن مىگوید. سگستان، سیستان سرزمین شن و باد است. در آنجا باد آسیاب ها را به گردش در مىآورد و آب را از رودخانه بالا مىکشد و زمین ها با این آب آبیارى مىشود. در هیچ نقطه جهان بیشتر از سیستان از باد استفاده نمىکنند و الله اعلم.

 استخرى مىنویسد در آنجا بادهاى شدیدى مىوزد، به طورى که به واسطه این بادها، آسیاب هاى ساخته شده، با باد مىگردد.

از جمله نقاطى که تا کنون بقایاى آسیاب بادى در آن پابرجا است، ۸۰۰ مترى قلعه مچى در ناحیه حوضدار جنوب غربى شهرستان زابل است که آثار تزئینات خشتی، جدار و نماى خارجى آن گویاى هویت تاریخى آن است.


» نظر

رودخانه هیرمند زابل

وبلاگ کشکول در ادامه سلسله بحث های خود در باره سیستان و معرفی سرزمین زابل این مطلب را تقدیم می دارد.

رودخانه هیرمند که منبع اصلی تامین آب دشت سیستان است از کوههای هندوکش و ارتفاعات بابایغما در چهل کیلومتری غرب کابل در افغانستان سرچشمه گرفته و پس از طی مسافت 1050 کیلومتر و پیوستن شاخه های دیگری به آن وارد خاک ایران می شود و میزان آب آن کاملاً به میزان ریزش های جوی ارتفاعات هندوکش متکی است .

رود هامون پوشیده از روئیدنىهاى مردابی، سرسبز و شاداب است.

 در آن زمانی که رود هیرمند خروشان باشد، سفره اى است پربرکت برای صیادان توتن سوار و گنجى است بىپایان برای هنرمندان حصیرباف و مرغان مهاجر آبزی.

 


» نظر

آثار باستانی سیستان

 

          با سلام وبلاگ اندیشه سیستانی در ادامه معرفی سرزمین سیستان در گفتاری به معرفی اجمالی آثار باستانی سیستان می پردازد،امید که قابل استفاده باشد.

این آثار عبارتند از:

  • خرابه های عهد اشکانیان و ساسانیان واقع در کوه خواجه زابل
  • خرابه های پایتخت قدیم سیستان مربوط به عهد ساسانی و صفوی
  • بنای آتشکده مربوط به عهد ساسانیان
  • مناره یا میل قاسم آباد مربوط به دوره سلجوقی
  • خرابه های مسجدی واقع در قاسم آباد سیستان
  • تپه کرکو واقع در 26 کیلومتری شمال شرقی زابل مربوط به دوره ساسانی و اشکانی
  • شهر خرابه بی بی دوست واقع در 17 کیلومتری شمال شرقی زابل مربوط به دوره اشکانی
  • زاهدان کهنه واقع در بخش پشت آب زابل مربوط به دوره تیموری
  • قلعه تیمور واقع در جنوب غربی زاهدان کهنه مربوط به عهد مغول
  • تپه شهرستان واقع در 27 کیلومتری زابل مربوط به عهد اشکانی و ساسانی
  • قلعه سام در قریه سه کوهه زابل مربوط به دوره اشکانی
  • شهر سوخته زابل در 67 کیلومتری جاده زابل به زاهدان مربوط به قبل از تاریخ اسلام
  • تپه های اطراف شهر سوخته جاده زابل – زاهدان مربوط به قبل از تاریخ اسلام
  • تپه های بین تاسوکی و تپه طالب خان جاده زابل- زاهدان

 

                              تا اشارتی دیگر در این زمینه


» نظر

شهرستان زابل

 

زابل بزرگترین شهر شمال استان به عنوان مرکز سیستان محسوب می شود. این شهر از نظر موقعیت طبیعی در 216 کیلومتری شمال شرقی زاهدان قرار گرفته و مردمش به زبان فارسی با لهجه زابلی که در آن اصالت زبان پارسی کاملاً محسوس است، تکلم می کنند و مذهب اکثریت مردم آن شیعه جعفری است.

زابل با قرار گرفتن در جلگه هامون و با داشتن آب و خاک مساعد از مراکز مهم کشاورزی استان محسوب می شود.

این شهر دارای فرودگاه و راه آسفالته است که این راه زابل را از یک طرف به زاهدان و از طرف دیگر به جنوب خراسان متصل می کند .

از نقاط دیدنی خارج شهر می توان از سد زهک و کوه خواجه نام برد که کوه خواجه در وسط دریاچه هامون واقع است و هنگام بالا آمدن آب دریاچه مانند جزیره ای نمایان می شود.

کوه خواجه زابل به واسطه آب شیرین هامون، رود هیرمند و وجود نیزارهای فراوان و مرغان مهاجر در فصل بهار مناظری زیبا و بدیع را بوجود می آورد که چشم هر بیننده ای را خیره می کند و در ایام نوروز میزبان عده کثیری از مردم است که ضمن زیارت مقبره خواجه ،از مواهب طبیعی این محل بهره می برند.

اما این همه زیبائی و رحمت الهی هم اکنون با خطر جدی مواجه شده است، سیل ها و خشکسالی های ویران کننده از یک طرف و پرورش ماهیان علفخوار در هامون از طرف دیگر باعث از میان رفتن بخش اعظم نیزارها و بالطبع پرندگان مهاجر و کلاً حیات طبیعی هامون شده است.

 

تا مطلبی دیگر در این باب

 


» نظر

دشت سیستان

 

در ادامه مطالب ارائه شده وبلاگ اندیشه سیستانی در خصوص سرزمین سیستان ، این بار هم به اتفاق یاران همراه سفری کوتاه به دیار سیستان داریم:

استان سیستان و بلوچستان از همنشینی دو نام ‹‹سیسیتان››و‹‹بلوچستان›› که هر کدام نمایه دو فرهنگ و منطقه جغرافیائی است، شکل گرفته است.

-دشت سیستان با 8117کیلومتر مربع با یک شهر و پنج بخش در سمت جنوبشرقی ایران واقع شده است.

-مسعودی در مروج الذهب می نویسد:‹‹زابلستان قلمرو وسیعی است و در آنجا قلعه هائی عجیب و منیع هست و همچنان زبانهای مختلف و اقوام فراوان در سیستان هستند که بعضی آنها را به ایرانیان قدیم نسبت می دهند››

-اقوام موجود در سیستان امروز بالغ بر 300 تیره اند که این اجزاء در ساختار عشیرتی و ایلی، محدود به 40 تیره مهم گردیده است.شیوع نظام ایلی و عشیرتی عمده ترین عامل تداوم نسلها و پایداری انسان در برابر طبیعت خشن منطقه بوده است.

-باز مسعودی گوید: دیار سیستان باد و ریگ است و همان شهرت که گوید باد آنجا آسیابها بگرداند و آب از چاه کشد و باغها سیراب کند.

- حیات سیستان در گرو حیات مستمر رودخانه هیرمند و سیرابی دریاچه هامون و استواری ساکنان آن در حفظ مواریث زرافشان بوده است.

-هیرمند رود کار و زندگی سیستان است و از اهمیتی همانند رود دجله و فرات در عراق و نیل در مصر برخوردار است.

-امید که مسئولین به این مهم توجه نموده و همواره بستر مناسب جهت زیست جانداران کمیاب دریاچه هامون فراهم نمایند که نسل آنها در حال انقراض است.

                                                   تا ورقی دیگر از تاریخ کهن سیستان


» نظر

جغرافیای طبیعی و اقلیم استان س و ب

با سلام
در مطالعات زمین‌شناسی، منطقه شرق ایران را معمولاً به عنوان یک واحد مستقل بررسی می‌کنند. این منطقه در اواخر دوران سوم زمین‌شناسی در اثر جنبش‌های کوه‌زایی از دریا جدا شده و در آن ابتدا رسوبات آهکی از نوع دریایی و سپس رسوباتی با مواد نسبتاً درشت و نرم‌روی هم انباشته شده است. قسمت جنوبی استان (مکران) یکی از مناطق در حال فرونشستن تدریجی است و دلیل آن نیز ضخامت زیاد رسوبات ماسه‌ای دوران سوم است که عمق آن به بیش از یک کیلومتر می‌رسد. بر همین اساس پوسته اقیانوس هند با شیب بسیار تندی در زیر این منطقه به داخل زمین فرو می‌رود که یکی از علت‌های بوجود آمدن گل فشان‌ها و چشمه‌های آب معدنی فراوان در این منطقه است. ارتفاعات استان سیستان و بلوچستان به دوران سوم و دوم زمین‌شناسی تعلق دارد و سنگ‌های آن اغلب آهکی و گچی است. به عقیده زمین‌شناسان، بعضی کوه‌های این استان (مانند آتشفشان تفتان) به اواخر دوران سوم و اوایل دوران چهارم تعلق دارند. ارتفاعات سیستان و بلوچستان،‌ جزو رشته‌ کوه‌های مرکزی ایران و شامل ناهمواری‌های شرق چاله‌ لوت و ارتفاعات دیواره شرقی و جنوبی چاله جازموریان است. این ارتفاعات در همه جا پیوسته نیستند، به طوری که حوضه‌های پستی در فواصل این ارتفاعات پدید آمده‌اند. پهنای کوهستان‌ها از شمال به جنوب افزایش می‌یابد و در فاصله ایرانشهر- کوهک به بیشترین حد خود می‌رسد. این ناهمواری‌ها مشتمل بر کوه‌های سیستان و کوه‌های بلوچستان است. منطقه سیستان و بلوچستان با توجه به موقعیت جغرافیایی، از یک طرف تحت تأثیر جریان‌های جوی متعدد مانند: جریان بادی شبه قاره هند و به تبع آن باران‌های موسمی اقیانوس هند است و از طرف دیگر تحت تأثیر فشار زیاد عرض‌های متوسط قرار دارد که گرمای شدید مهم‌ترین پدیده‌ مشهود اقلیمی آن است. در وضعیت هواشناسی این منطقه بادهای شدید موسمی، طوفان شن، رگبارهای سیل‌آسا، رطوبت زیاد و مه صبحگاهی پدیده‌ای قابل توجه است. این استان تابستان‌های گرم و طولانی و زمستان‌های کوتاه دارد. از آنجا که حداقل دما ندرتاً به صفر درجه سانتی‌گراد می‌رسد، رویش گیاه در اراضی آبی تقریباً در تمام طول سال ادامه دارد. عمده بارندگی در زمستان صورت می‌گیرد. این ناحیه دو فصل متمایز زمستان با درجه حرارت معتدل و خنک در ماه‌های آذر، دی و بهمن و تابستان گرم در بقیه فصل‌های سال دارد. در تمام شهرهای استان حداکثر دمای سالانه، بالای چهل درجه سانتی‌گراد گزارش شده است. این مقدار در ماه تیر، در ایرانشهر به پنجاه و یک درجه بالای صفر می‌رسد. کم‌ترین حد دمای استان در ماه‌های آذر و دی ثبت شده است. میانگین حداقل دمای سردترین ماه سال بین حدود دوازده تا سیزده درجه سانتی‌گراد متغیر است. سردترین شهر استان، زاهدان و گرم‌ترین شهر آن ایرانشهر است. اختلاف و نوسان دمای بین زمستان و تابستان و حتی در یک شبانه‌روز بسیار بالا است، ولی حداقل مطلق دما به ندرت به صفر درجه می‌رسد نواحی ساحلی دریای عمان به علت رطوبت ناشی از مجاورت با دریا، تا حدودی از این امر مستثنی است و آب و هوای گرم آن با رطوبت بیشتری همراه است. به علت بالا بودن متوسط دما و وزش بادهای موسمی، میزان تبخیر در این استان زیاد است و به طور متوسط چهار میلی‌متر در روز گزارش شده است بارندگی عمدتاً در ماه‌های زمستان صورت می‌گیرد. به طور متوسط در هفت ماه از سال در این ناحیه اثری از باران مشاهده نمی‌شود. میزان بارندگی از طرف شرق به غرب استان افزایش می‌یابد. متوسط سالیانه بارندگی آن حدود هفتاد میلی‌متر و بسیار نامنظم است. بیشترین نزولات جوی، در شهرستان‌های خاش و زاهدان و متوسط سالانه آن صدو بیست میلی‌متر است. کم‌ترین مقدار بارندگی در شهرستان زابل روی می‌دهد و متوسط سالانه آن پنجاه و یک میلی‌متر است میزان متوسط رطوبت نسبی در سواحل دریای عمان، حدود هفتاد تا هشتاد درصد در دی ماه است. در تابستان مقدار رطوبت نسبی کاهش می‌یابد، ولی کرانه‌های غربی بلوچستان به علت نزدیکی به اقیانوس هند در تابستان نیز رطوبت نسبتاً بالایی دارد.

                             تا درج مطلبی دیگر

 

 


» نظر
<      1   2   3      >