چاه نیمه های زابل
وبلاگ اندیشه سیستانی در راستای اهدافش که معرفی سیستان و سرزمین زابل میباشد این مطلب را به علاقه مندان و دوستداران زابل تقدیم می دارد.
رودخانه هیرمند زابل، تنها شریان حیاتی سیستان است که از طرف کوههای بابا در افغانستان سرچشمه می‌گیرد، و پس از طی مسافتی در حدود 1050 کیلومتر وارد دریاچه هامون می‌شود. که البته در مدت هفت سال خشکسالی هیچ آبی وارد دریاچه هامون نشده و این دریاچه با تمام زیبائی اش به گودالی پر از شن و خاک تبدیل شده است.
تمام آب مصرفی دشت سیستان از طریق این رود تأمین می‌شود. در ضمن، دوام رودخانه‌های منشعب از آن و دریاچه و مخازن چاه نیمه، همه بستگی به جریان آب هیرمند دارد.
هیرمند در مرز ایران و افغانستان به دو شعبه تقسیم می‌شود. شعبه اصلی که به نام رود مشترک نامیده می‌شود قسمتی از مرز مشترک دو کشور را تشکیل می‌دهد، سپس وارد افغانستان می‌شود. شعبه دیگر، در خاک ایران است که خود به دو شاخه تقسیم می‌شود. یکی به طرف چاه نیمه ها و دیگری به طرف مناطق کوهک و زهک می‌رود که دو سد انحرافی در این دو منطقه بر روی آن احداث شده است.
سد سیستان نیز بر روی شاخه‌ای که از طریق چاه نیمه تأمین می‌شود، احداث شده است در قسمت جنوب دشت سیستان و در حوالی مصب هیرمند، گودال‌های طبیعی بزرگی وجود دارد که در حال حاضر از آنها بهره‌برداری می‌شود. این گودال‌ها ضمن ذخیره‌آب برای آبیاری مناطق بیشتری از سیستان، از زیان‌های وارده در مواقع سیلابی شدن رودخانه هیرمند جلوگیری می‌کند.
مساحت این مخازن که به صورت دریاچه کوچکی در آمده، در حدود چهار هزار و هفتصد هکتار است. از این مخازن علاوه بر آبیاری، می‌توان برای پرورش ماهی نیز استفاده کرد. حداکثر گنجایش این مخازن ششصد و شصت میلیون متر مکعب است و ظرفیت قابل بهره‌برداری سالانه آن تا سیصد و چهل میلیون متر مکعب نیز می‌رسد که در حال حاضر چاه نیمه های 1تا3 مورد استفاده قرار گرفته و در کنار آنها چاه نیمه چهارم در حال احداث می باشد.
دانشگاه زابل در کنار چاه نیمه های زابل اقدام به احداث مرکز تحقیقات کشاورزی نموده که ضمن ایجاد پارک بسیار زیبا و بزرگ جهت سپری نمودن اوقات فراغت شهروندان سیستانی ، انواع گیاهان و میوه های گاخانه ای نیز تولید می شود. همچنین با ایجاد باغ وحش و امانات تفریحی باعث جذب علاقه مندان به طبیعت زیبای چاه نیمه ها شده است.
با امید به رضایت شما از این گفتار
کلمات کلیدی : سیستان شناسی
» نظر